Hoe komen planten de (koude) winter door? Door zich als het ware terug te trekken onder de grond. Het leven zit dan in de wortels, waaruit het in het voorjaar weer boven de grond komt. Ik vond in de krant een stukje over een ‘ondergrondse’ tuin: de oorspronkelijke paleistuin van paleis Het Loo was opgegraven. En bij het stukje stond ook nog een plaatje: het laat een man zien, die uit het gegraven gat komt en uitroept: ‘en alles nog prachtig in bloei ook’. Maar dat is natuurlijk bedoeld als grapje, want hoe je het ook wendt of keert: een plant heeft licht nodig om te bloeien. En dat kan dus niet onder de grond.

Maar, zoals ik hier boven al schreef, onder de grond kan een plant wel leven en overleven. Ja, daar, in de wortel, ligt zelfs het eigenlijke leven. En dat geldt ook van het geestelijke leven. Job mag zeggen: Nademaal (aangezien) de wortel der zaak in mij gevonden wordt. (Job 19.28). Maar als die wortel er ìs, dat leven uit Christus in je hart, dan kan het niet anders, of dan komt het, net als die plant in het voorjaar toch ‘boven’. Het wordt zichtbaar. En daartoe, zoals in de natuur aan het eind van de winter daar de voorjaarszon voor gebruikt wordt, wil dan de Heere voor dat ‘naar boven komen’ van het leven van het geloof het Woord en ook de sacramenten gebruiken, waarin zo heerlijk Christus als de Zon der gerechtigheid straalt.