Ooit zei eens iemand tegen me, toen ik in een vorige gemeente het kleine stukje moestuin, dat ik daar had, had omgespit en dat toegevoegd had aan de bloementuin: zo zie je nu de weelde van deze tijd, want vroeger had je als predikant zo’n stukje moestuin nodig, maar nu…! En nu zou ik het feit, dat in de aandacht voor de bloementuin ten koste van de moestuin (ook al hoeft een bloementuin niet veel te kosten, want ook vaste planten kan je zaaien en stekken) veel van de hedendaagse weelde blijkt, niet durven ontkennen, toch is daarmee niet gezegd, dat een bloementuin alleen maar voor het gezicht is. Want, hoe wonderlijk het ook klinkt, ook bepaalde planten, die wij hebben voor de bloemen, kan je eten en zijn zelfs heilzaam (waarmee ik overigens niet zeg, dàt ik dat altijd doe, maar dat is een ander verhaal.) Ik denk daar bij aan de alom bekende Oostindische kers, maar ook aan de minder bekende Angelica (engelwortel) en de Crambe (zeekool). En nu wil ik hiermee niet zeggen, dat u maar eens moet langs komen om het te proberen, want dan ben ik bang, dat delen van de pastorietuin kale vlakten worden en dat kan de bedoeling niet zijn. Maar wat ik hier wel mee wil zeggen is dit: Er is op deze aarde, wat de inhoud betreft, geen schoner boek dan Gods Woord. Schoner dan welke bloemen op aarde ook. Maar het is ook een voedend Woord voor hongerige zielen en het is ook een genezend en heilzaam Woord voor verbroken harten. Want het verkondigt de ene Naam tot zaligheid, Jezus Christus.