Telkens weer weet de tuin ons te verrassen. Vlak bij de heg aan de zuidkant, haast onopvallend, ontdekte ik ineens een bloeiend plantje. Het had prachtige gele bloemetjes. Hoewel ik veel plantennamen ken, was de naam van dit plantje mij onbekend, en tot nu toe heb ik het ook niet in een botanisch handboek kunnen vinden.

Een andere verrassing wachtte mij aan de oostkant van de tuin, waar ik bezig was kruidenplantjes te poten. Plotseling zag ik iets bewegen. Het bleek een salamandertje te zijn. Zo dichtbij had ik zo’n prachtig beestje nog nooit gezien. Het zijn juist zulke onverwachte momenten die ons verwonderen en ons laten beseffen hoe groot de Heere is—Hij die met één machtswoord al die planten- en dierensoorten schiep en ze met datzelfde woord onderhoudt.

Zo werkt het ook met het Woord van God. Wanneer je daarin mag ‘wandelen’ en werken, kom je steeds weer verrassingen tegen. Je ontdekt iets nieuws, iets dat je iets laat ervaren van de rijkdom en volheid van dat Woord—en zo van de grootheid van God, die dit Woord aan ons heeft gegeven. Hoe meer je erin leest, hoe meer je erin vindt en hoe meer reden je hebt om de Heere te aanbidden.